Βιώσιμος Τουρισμός για Ανάπτυξη
Το 2017 ήταν το Έτος Αειφόρου Τουρισμού για την Ανάπτυξη του ΟΗΕ, #IY2017. Handily, ήταν επίσης η χρονιά που ξεκίνησε το Earth Changers, και ως εκ τούτου κλήθηκε να γίνει εξουσιοδοτημένο συνεργάτη, καθώς υπάρχουμε για να προωθήσουμε και να υποστηρίξουμε τον καλύτερο βιώσιμο τουρισμό για ανάπτυξη και να αυξήσουμε την ευαισθητοποίηση για τη συμβολή του τουρισμού στη βιωσιμότητα. Αλλά τι πραγματικά σημαίνει αυτό?
Τι είναι η βιωσιμότητα;
Οι άνθρωποι κατανοούν τον όρο γενικά, ότι πρόκειται για τη δυνατότητα διατήρησης ή διατήρησης κάτι σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό, επίπεδο ή ισορροπία, ότι μια αύξηση δεν έχει αρνητικό, αποσταθεροποιητικό, αντίκτυπο.
Επομένως, όταν εφαρμόζεται στον τουρισμό, αυτό σημαίνει απλώς ότι ο παγκόσμιος τουρισμός πρέπει να περιοριστεί στα σημερινά επίπεδα, όχι να αυξηθεί, επειδή το να ταξιδεύετε περισσότερο θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στον κόσμο;
ΟΧΙ ακριβως. Επειδή δεν πρόκειται μόνο για τον όγκο (ανάπτυξη, όρια ή μειώσεις), αλλά και για τις επιπτώσεις.
Με απλά λόγια, οποιαδήποτε θεώρηση της βιωσιμότητας – βιώσιμη, διατηρήσιμη ισορροπία – εξετάζει τις επιπτώσεις σε τρία πράγματα μαζί, που ονομάζονται «τριπλή κατώτατη γραμμή".
Όπου η «κατώτατη γραμμή» ενός εμπορικού οργανισμού είναι αποκλειστικά το κέρδος του – το δικό του οικονομικός οφέλη – οποιαδήποτε βιωσιμότητα λαμβάνεται υπόψη με δύο επιπλέον παράγοντες, οι οποίοι είναι Κοινωνικός και Περιβαλλοντική.
Η Αειφορία λοιπόν Τριπλούς Η κατώτατη γραμμή εξετάζει μια ισορροπία 3 πυλώνων: Κοινωνικός, Περιβαλλοντικός και Οικονομικός:
Τι είναι η Βιώσιμη Ανάπτυξη?
Το 1987, η Παγκόσμια Επιτροπή του ΟΗΕ για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη (WCED) εξέδωσε την Έκθεση Brundtland, αλλιώς αποκαλούμενη «Το κοινό μας μέλλον», που είχε κληθεί να προτείνει μακροπρόθεσμες περιβαλλοντικές στρατηγικές ως «Παγκόσμια ατζέντα για αλλαγή» για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης έως το έτος 2000 και μετά. Ορίζει τη βιώσιμη ανάπτυξη ως:
"Ανάπτυξη που καλύπτει τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να διακυβεύεται η ικανότητα των μελλοντικών γενεών να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες".
Άρα η αειφόρος ανάπτυξη μπορεί να επιτευχθεί από τον τουρισμό – αλλά πώς το κάνει αυτό ο τουρισμός;
Βιώσιμου τουρισμού
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών (UNWTO) ορίζει βιώσιμος τουρισμός ως
«Τουρισμός που λαμβάνει πλήρως υπόψη τις τρέχουσες και μελλοντικές του οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καλύπτοντας τις ανάγκες των επισκεπτών, της βιομηχανίας, του περιβάλλοντος και των κοινοτήτων υποδοχής».
Δεν είναι όμως αντίφαση ο «αειφόρος τουρισμός»;
Δεν δημιουργούμε αρνητικό αντίκτυπο, απλώς ταξιδεύοντας κάπου, ειδικά πετώντας;
Ναι και ΟΧΙ. Οποιοσδήποτε κλάδος ή κλάδος μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο και κάθε κλάδος ή κλάδος – συμπεριλαμβανομένου του τουρισμού – μπορεί να είναι πιο βιώσιμος. Ο αειφόρος τουρισμός δεν είναι ένα «είδος» τουρισμού (όπως κρουαζιέρα ή κάμπινγκ), ούτε εμφανίζεται σε συγκεκριμένα μέρη (όπως απομακρυσμένη ζούγκλα ή έρημος), αλλά είναι το ήθος με το οποίο διοικείται ένας οργανισμός και λαμβάνονται αποφάσεις.
Έτσι, στον (περισσότερο) βιώσιμο τουρισμό, οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται μόνο για το τελικό κέρδος, αλλά σε μια τριπλή βάση που λαμβάνει υπόψη το κόστος και τα οφέλη περιβαλλοντικά και κοινωνικά καθώς και οικονομικά, και επιδιώκει να βρει μια κατάλληλη ισορροπία μεταξύ των τριών διαστάσεων για τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας.
Επομένως, ένα ταξίδι μπορεί πράγματι να έχει αρνητικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο, αλλά ένα ταξίδι μπορεί επίσης να έχει θετικές συνεισφορές οικονομικά ή κοινωνικά – γι' αυτό δεν είναι ξεκάθαρο και απλό.
Τριπλά οφέλη
Θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η διακοπή των παγκόσμιων ταξιδιών θα μπορούσε να μειώσει μαζικά το «αποτύπωμα» άνθρακα του τουρισμού και τον επακόλουθο αντίκτυπο στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη.
Ωστόσο, οι μεταφορές δεν είναι το μόνο πράγμα που δημιουργεί εκπομπές άνθρακα: τα καταλύματα, οι εκδρομές και άλλες ταξιδιωτικές δραστηριότητες κάνουν επίσης. Όμως, ενώ αυτά μπορούν αναμφίβολα να προκαλέσουν αρνητικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο, η απομάκρυνση του τουρισμού από ορισμένες χώρες θα μπορούσε κυριολεκτικά να κόψει τη ζωή τους, λόγω άλλων επιπτώσεων που μπορεί να έχει, όπως (αλλά δεν περιορίζεται σε):
Οικονομικός Επιπτώσεις: Εξωτερικά κέρδη μέσω εξαγωγών, επιχειρήσεων, θέσεων εργασίας και εισοδήματος, διακλαδικών και κλαδικών διασυνδέσεων, προμηθειών, αξίας εφοδιαστικής αλυσίδας, υποδομών και χρηματοοικονομικών συστημάτων.
Κοινωνικός Επιπτώσεις: εκπαίδευση, υγεία, ευημερία, προσβασιμότητα, πολιτισμός και πολιτιστικοί πόροι – γλώσσα, φαγητό, χορός, τέχνες, ντύσιμο, κληρονομιά, κτίρια, συμπεριφορά – ηθική, εκτίμηση, ενδυνάμωση, ισότητα, πολιτική, διαπολιτισμική κατανόηση, ανεκτικότητα και ειρήνη.
Περιβαλλοντική Επιπτώσεις: Φυσικοί πόροι και κεφάλαιο, οικοσυστήματα, τοπία, (απο)δάσωση, βιοποικιλότητα, άγρια ζωή, διατήρηση, διατήρηση, απόβλητα, νερό, ενέργεια, κτίρια, ρύπανση, ατμόσφαιρα και κλιματική αλλαγή.
Ο τουρισμός συμβάλλει σημαντικά στο ΑΕΠ και στη διεθνή αξία μιας χώρας και του πολιτισμού της. Μπορεί να επεκταθεί πολύ στην αστική και αγροτική κοινωνία ενός έθνους με τρόπο που πολλές άλλες βιομηχανίες ή τομείς δεν μπορούν, για παράδειγμα εξορυκτικές βιομηχανίες που επικεντρώνονται και επηρεάζουν μια σχετικά μικρή περιοχή, έναντι του τουρισμού που ταξιδεύει σε μια χώρα, συχνά πωλείται ως εξαγωγή .
Η αξία του τουρισμού στην παγκόσμια οικονομία
Το 2019 Economic Impact Trends από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδιών και Τουρισμού δείχνει ότι τα ταξίδια και ο τουρισμός αντιπροσωπεύονται στην παγκόσμια οικονομία το 2018:
- 10,41 TP3T του παγκόσμιου ΑΕΠ : US$8,8 τρισεκατομμύρια, που υπερβαίνει αυτό των τομέων της γεωργίας, των τραπεζών, της αυτοκινητοβιομηχανίας και της εξόρυξης.
- $2,8 τρισεκατομμύρια άμεσο παγκόσμιο ΑΕΠ συνεισφορά – μεγαλύτερη από τον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας.
- 1 στις 10 θέσεις εργασίας: 319 εκατομμύρια (123 εκατομμύρια άμεσα, τα υπόλοιπα έμμεσα & επαγόμενα): πάνω από 5 φορές περισσότερα από την εξόρυξη και σχεδόν διπλάσια από τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες.
- 1 στις 5 νέες θέσεις εργασίας τα τελευταία 5 χρόνια
- Αύξηση 3,9%: ξεπερνώντας τις επιδόσεις της ευρύτερης οικονομίας (3,2%) για 8 συναπτά έτη, τώρα ο 2ος ταχύτερος κλάδος στον κόσμο, πίσω από τη Μεταποίηση (4%) και μπροστά από τις Κατασκευές (3,4%), Λιανικό εμπόριο (3,3%), Υγεία (+3,1%) ), Γεωργία (1,8%), Χρηματοοικονομικές Υπηρεσίες (+1,7%) και Επικοινωνίες (1,7%)
- 6,5% των συνολικών παγκόσμιων εξαγωγών
- 27,21 TP3T συνολικών παγκόσμιων εξαγωγών υπηρεσιών
- 71,2% εσωτερικός έναντι 28,8% διεθνής τουρισμός ξοδεύουν: η ισχυρότερη ανάπτυξη σημειώνεται στις αναπτυσσόμενες χώρες.
- Διαχωρισμός δαπανών ταξιδιού: Αναψυχή 78.5% έναντι 21.5% για επαγγελματικούς λόγους
- Μέχρι το 2029, το Travel & Tourism αναμένεται να αντιπροσωπεύει άμεσα περισσότερες από 154 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, μια αύξηση 2,1% ετησίως.
Για τον Τουρισμό Άγριας Ζωής, το 2019 WTTC Economic Impact of Wildlife Tourism δείχνει:
- $120,1 δις / 4,4% συνεισφορά ΑΕΠ στην παγκόσμια οικονομία το 2018: πάνω από πέντε φορές την αξία του παράνομου εμπορίου άγριας ζωής.
- $343,6 δισ. οικονομική συνεισφορά λαμβάνοντας υπόψη τις παγκόσμιες πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις, που ισοδυναμούν με το ΑΕΠ της Νότιας Αφρικής ή του Χονγκ Κονγκ.
- 21,8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας / 6,81 TP3T συνολικών θέσεων εργασίας στον τουρισμό που υποστηρίζονται, που ισοδυναμεί με το σύνολο του πληθυσμού της Σρι Λάνκα.
- Το ένα τρίτο της Αφρικής Έσοδα από ταξίδια και τουρισμό
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού του ΟΗΕ ανέφερε επίσης (2019) ότι τα ταξίδια και ο τουρισμός το 2018 αντιπροσώπευαν:
- US$1,7 τρισεκατομμύρια διεθνείς εξαγωγές, αύξηση 4% σε πραγματικούς όρους σε σχέση με το προηγούμενο έτος, ξεπερνώντας τις εξαγωγές εμπορευμάτων (+3%).
- 29% παγκόσμιων εξαγωγών υπηρεσιών και 71ΤΠ3Τ συνολικών εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών.
- 3η παγκόσμια κατηγορία εξαγωγών, μετά τη χημική βιομηχανία και τη βιομηχανία καυσίμων, αλλά μπροστά από τις βιομηχανίες τροφίμων και αυτοκινήτων.
Οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες
Ο τουρισμός μπορεί να είναι προφανώς σημαντικός για οποιαδήποτε χώρα και η σημασία του μπορεί να μεγεθυνθεί στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες.
Εάν ο παγκόσμιος τουρισμός ήταν περιορισμένος (π.χ. για λόγους επιπτώσεων του άνθρακα στην υπερθέρμανση του πλανήτη), θα ήταν αναμφισβήτητα οι χώρες που τον χρειάζονται περισσότερο –οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες– που θα υποφέρουν περισσότερο, ήδη υποφέροντας από φτώχεια, αδυναμία ανθρώπινου δυναμικού (υγεία, θέματα εκπαιδευτικού γραμματισμού) και οικονομική ευπάθεια (παραγωγή, εξαγωγές κ.λπ.):
- Οι αναπτυσσόμενες χώρες αντιπροσωπεύουν πάνω από το 45 τοις εκατό των παγκόσμιων αφίξεων τουρισμού και περισσότερο από το 35 τοις εκατό των διεθνών τουριστικών εσόδων. (Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη, 2013)
Ο τουρισμός βρίσκεται στους 3 κορυφαίους τομείς, αν όχι ο κορυφαίος, και σίγουρα για το εξαγωγικό εμπόριο, για πολλές από τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου (ΛΑΧ):
- US$ 21 δισεκατομμύρια από 29 εκατομμύρια διεθνείς αφίξεις τουριστών το 2015 για τις 48 ΛΑΧ
- 7% των συνολικών εξαγωγών των ΛΑΧ αγαθών και υπηρεσιών, 10% για εξαγωγείς εκτός πετρελαίου (UNWTO, 2016)
- 14% ετήσια ανάπτυξη μέσος όρος στις διεθνείς αφίξεις τουριστών LDC, σε σύγκριση με 7% παγκοσμίως (2000–2014)
Οι κορυφαίες χώρες των οποίων οι εξαγωγές επισκεπτών αντιπροσωπεύουν τη συντριπτική πλειοψηφία του ΑΕΠ περιλαμβάνουν: Αρούμπα (84,5%), Μακάο (80,6%), Πράσινο Ακρωτήριο (73,2%), Ρεϋνιόν (71,5%), Μαλδίβες (70,9%), Γκάμπια (66,6%) , Μπαχάμες (66,1%), Σάο Τομέ & Πρίνσιπε (65,6%), Τόνγκα (64,4%), Βανουάτου (63,3%) (WTTC, 2019).
Είναι προφανές να δούμε πώς ο τουρισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μετασχηματιστική δύναμη για το καλό σε λιγότερο ανεπτυγμένες και σε όλες τις χώρες.
Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs)
Ο αειφόρος τουρισμός μπορεί έτσι να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο ανάπτυξης. Αυτό αναγνωρίστηκε από παγκόσμιους ηγέτες στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη το 2012 στο Ρίο της Βραζιλίας (επίσης γνωστή ως «Rio+20» ή «Earth Summit 2012»), μια 20ετής συνέχεια της Συνόδου Κορυφής για τη Γη του Ρίο το 1992 / United Διάσκεψη των Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη (UNCED) και τη 10η επέτειο της Παγκόσμιας Διάσκεψης Κορυφής για την Αειφόρο Ανάπτυξη (WSSD) του 2002 στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Στη διάσκεψη, τα κράτη μέλη αναγνώρισαν ότι «καλοσχεδιασμένο και σωστά διαχειριζόμενο τουρισμόμπορεί να συμβάλει στις τρεις διαστάσεις της αειφόρου ανάπτυξης (οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική) και αποφάσισε να ξεκινήσει μια διαδικασία για την ανάπτυξη ενός συνόλου Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDGs), που αποτελείται από 169 στόχους που στοχεύουν στην προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο, με βάση τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας, στο πλαίσιο της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, για τους ανθρώπους, τον πλανήτη, την ευημερία, την ειρήνη και τη σύμπραξη.
