WWF-rapport belicht zes milieuwonden onder de golven veroorzaakt door klimaatcrisis

Geschat wordt dat 80-100% van de waaiermosselpopulaties onlangs verloren is gegaan tijdens een plotselinge stijging van de sterftecijfers in Spanje, Italië en andere regio's van het Middellandse-Zeebekken, terwijl 30% van al het rode koraal werd vernietigd door een enkele storm.

Mediterrane tropicalisering is ongebreideld, met temperaturen die sneller stijgen dan het wereldwijde gemiddelde, vissen migreren, invasieve soorten verschijnen terwijl inheemse soorten verdwijnen, mariene angiosperm zeeweiden en koraalriffen worden vernietigd en kwallenpopulaties verspreiden zich. De bovenstaande gevolgen van de klimaatcrisis op de Middellandse Zee worden onthuld in een recent rapport van het Wereld Natuur Fonds getiteld "The Climate Change Effect in the Mediterranean: Six Stories from an Overheating Sea." Het rapport gaat verder in op de zes volgende primaire effecten van klimaatverandering op de Middellandse Zee:

De verhoogde watertemperatuur zorgt voor “tropische” omstandigheden; het resultaat is dat inheemse soorten worden verdreven of uitsterven.

Bijna 1.000 nieuwe uitheemse soorten (waarvan 126 vissen) zijn de Middellandse Zee binnengedrongen, waardoor de inheemse populaties zijn afgenomen. In Israëlische wateren zijn de inheemse weekdierpopulaties met ongeveer 90% afgenomen, terwijl buitenlandse soorten, waaronder de schemerige stekelbaars, nu 80% van de vangst in Turkije uitmaken. Tegelijkertijd worden soorten uit het zuiden, zoals de barracuda en de schemerige tandbaars, nu aangetroffen voor de kust van Ligurië in Noord-Italië.

Er is een aanzienlijke uitbreiding van kwallenpopulaties geweest, vooral in de zuidelijke regio's, die steeds vaker en langduriger bevolkingsexplosies hebben meegemaakt. Langdurige overbevissing heeft geleid tot een drastische vermindering van de populaties van vissoorten die voorheen concurreerden met kwallen om voedsel, en tegenwoordig vangen bepaalde vissers meer kwallen dan vissen.

Grasweiden van Neptunus worden bedreigd door steeds warmer water en een stijgende zeespiegel, wat een verwoestende impact heeft gehad op zowel de biodiversiteit als de opslag van "blauwe koolstof", dat wil zeggen de zeeplanten die koolstofdioxide uit de atmosfeer opnemen. Geschat wordt dat Neptunus grasweiden 11-42% van de CO2-emissies van het Middellandse Zeegebied opslaan.

Ongeveer 30% van alle rode koralen bestaande uit Gorgonen, of zeewaaiers, in de Ligurische Zee werd vernietigd na een enkele storm in oktober 2018. Bovendien worden veel andere soorten koraal die bijdragen aan complexe mediterrane ecosystemen vernietigd door extreme weersverschijnselen met groeiende frequentie.

Naar schatting 80-100% van waaiermosselpopulaties zijn onlangs verloren gegaan in Spanje, Italië en andere regio's als gevolg van toenemende sterftecijfers. Dit tweekleppige weekdier, het grootste endemische weekdier in de Middellandse Zee, biedt onderdak aan 146 andere, kleinere soorten.

Het WWF-rapport wijst op de gevaarlijke relatie tussen de effecten van klimaatverandering enerzijds en die veroorzaakt door directe menselijke druk op het zeeleven, door overbevissing, vervuiling, kustontwikkeling en zeilen anderzijds.

Een cruciale maatregel die nodig is om onze negatieve impact op de zee een halt toe te roepen, is het creëren en effectief beheren van beschermde mariene gebieden (MPA's). Tegenwoordig beslaan dergelijke gebieden slechts 9.68% van de Middellandse Zee, waarvan slechts 1.27% substantieel gereguleerd is. Onlangs bleek uit onderzoek van het WWF Mediterranean Marine Initiative dat 30% van de Middellandse Zee beschermd zou moeten worden om de ecosystemen te herstellen, de vispopulaties te laten herstellen, de effecten van klimaatverandering te verzachten en duurzame visserij en toerisme te garanderen, evenals voedselzekerheid en welvaart voor lokale gemeenschappen. Panagiota Maragou, directeur natuurbehoud bij WWF Griekenland, merkte op: "We streven ernaar om 30% van de Middellandse Zee te beschermen met effectieve beheersmaatregelen om de druk op ecosystemen te verminderen en ze te helpen bestand te worden tegen de klimaatcrisis, terwijl we ook nadenken over de manier waarop we gebruiken natuurlijke hulpbronnen.”