W firmie Solimar cenimy turystykę za rozwój gospodarczy i społeczny, jaki przynosi ona społecznościom na całym świecie. Ochrona dziedzictwa kulturowego jest jednym z naszych najważniejszych priorytetów, a także podstawą cel rozwojowy we wszystkich naszych projektach. Jeśli zostanie to zrobione właściwie, zbudowanie silnej gospodarki turystycznej jest doskonałym sposobem dla lokalnych mieszkańców dowolnego regionu na pielęgnowanie własnego dziedzictwa kulturowego, a także zapewnianie odwiedzającym znaczących doświadczeń edukacyjnych. Dzisiejsi podróżnicy szukają czegoś więcej niż tylko ładnych widoków i wykwintnych kolacji; chcą autentyczności, która pochodzi z zanurzenia się w zupełnie nowej kulturze. Z społeczności wiejskie w Armenii Do Miejsca światowego dziedzictwa w Portugalii, dowiedz się więcej o jak turystyka może chronić dziedzictwo kulturowe.

 

 

Budowanie społeczności i wzmacnianie pozycji

Jednym z najbardziej wpływowych sposobów, w jaki turystyka może chronić dziedzictwo kulturowe, jest wzmocnienie pozycji społeczności. Dzieje się tak, gdy turyści są edukowani na temat historii i tradycji lokalnej społeczności, a z kolei społeczność ta odczuwa silniejszą spójność i poczucie dumy z tej kulturowej historii. Ponadto turystyka oparta na dobrach kulturowych zachęca mieszkańców do dalszego przekazywania tradycji i praktyk osadzonych w ich historii. Proces nauczania innych członków społeczności o tych tradycyjnych metodach tworzy poczucie jedności poprzez historię. Poczucie wspólnoty jest wzmacniane, gdy turyści odwiedzają miejsce specjalnie po to, by doświadczyć kultury.

Wiedza ludzi z całego świata o znaczeniu historii i dziedzictwa kulturowego społeczności to coś, z czego można być dumnym, a członkowie społeczności będą coraz bardziej akceptować swoje dziedzictwo, w miarę jak ta duma będzie rosła i rozprzestrzeniała się. W Atauro (mała wyspa w Timorze Wschodnim) zachęca się turystów do odwiedzenia lokalnych targach sztuki i rękodzieła. Rosnąca popularność rynków zachęca mieszkańców do dalszego rzemiosła i tworzenia towarów, które odzwierciedlają ich kulturę. Kiedy turyści doceniają lokalne rynki, takie jak te, budzi to dumę społeczności i pozwala im kontynuować pracę, która ma znaczenie kulturowe. Aby tak się stało, organizacje zarządzające destynacjami (DMO) i samorządy lokalne muszą zapewnić, że interesariusze społeczności są obecni i zaangażowani w rozwój turystyki.

Turystyka jako kulturowe narzędzie nauczania

Patrząc na turystykę jako narzędzie ochrony i informowania o dziedzictwie kulturowym, można ją również postrzegać jako narzędzie dydaktyczne. Turystykę można postrzegać jako proces: wymiana pieniędzy, część społeczności jest zaangażowana w pobyt turysty, a turysta odchodzi ze wspomnieniami i uczuciami związanymi z danym miejscem. Jednak gdy turysta jest zaangażowany w plan podróży, który koncentruje się na turystyce dziedzictwa, prawdopodobnie bardziej znaczące będą „zachowania na wynos” lub „zachowania po wizycie”. Wynika to z dwóch głównych powodów: 1) Ktoś, kto szuka turystyki związanej z dziedzictwem kulturowym, ma większą motywację do nauczenia się czegoś podczas swojej podróży. (Wymeldować się to wspaniałe badanie przez Indonezyjski Uniwersytet Pedagogiczny, aby dowiedzieć się więcej o tym, co ujawniły ich badania) oraz 2) Natura turystyki związanej z dziedzictwem kulturowym pozwala na ujawnienie dodatkowej warstwy miejsca docelowego.

Załóżmy na przykład, że turysta odwiedza plażę, aby obejrzeć zachód słońca w określonym miejscu. Odchodzą z wrażeniem piękna tego miejsca. Co jeśli zostało to ujęte w ramy dziedzictwa kulturowego? Zamiast po prostu oglądać zachód słońca, turysta może oglądać zachód słońca, biorąc udział w tradycyjnej uczcie, która honoruje wyspę i wszystko, co ona daje, i zawiera lokalną opowieść ludową o tym, co zachód słońca oznacza dla lokalnej kultury. Teraz to doświadczenie zachodu słońca ma większe znaczenie dla turysty, którego motywacją było poszukiwanie wiedzy. Duża część turystyki to intencje, które motywują zachowanie turystów, a zaangażowanie w turystykę związaną z dziedzictwem kulturowym pozwala turystom poszerzać horyzonty i łączyć się głębiej z ludźmi i miejscem docelowym.

 

 

Zestaw narzędzi dla zrównoważonej turystyki Światowego Dziedzictwa UNESCO

Powszechne uznanie i klasyfikacja miejsc światowego dziedzictwa została przyjęta przez Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) w 1972 r., zapoczątkowana międzynarodowym traktatem zwanym Konwencją w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego. Ich misją jest zachęcanie do identyfikacji, ochrony i zachowania cennych miejsc dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego dla ludzkości na całym świecie, niezależnie od ograniczeń granicznych.

Aby pomóc zarządcom obiektów, władzom krajowym/lokalnym, lokalnemu/międzynarodowemu przemysłowi turystycznemu, a nawet odwiedzającym i mieszkańcom w pełni zrozumieć istotę miejsc wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO i zrównoważonej turystyki, zestaw narzędzi jest dostarczany przez UNESCO z holistycznymi wytycznymi dotyczącymi zarządzania obiektami dziedzictwa w destynacjach. Wytyczne krok po kroku od zrozumienia, planowania strategicznego, zarządzania do zaangażowania interesariuszy są dostępne na stronie internetowej, a prawdziwe studia przypadków są dostępne na stronie internetowej.

Opierając się na tych pracach, firma Solimar niedawno uruchomiła „Podróże Jedwabnego Szlaku Światowego Dziedzictwa”, 10-tygodniowy wirtualny program szkoleniowy dla władz ds. turystyki i dziedzictwa kulturowego w Azji Środkowej. Program ten opiera się na wynikach warsztatów budowania potencjału w zakresie zrównoważonego planowania turystyki i zarządzania, które zgromadziły zainteresowane strony z branży turystycznej z Kazachstanu, Uzbekistanu, Tadżykistanu i Kirgistanu. Warsztaty zapoznały uczestników z Programem Światowego Dziedzictwa i Zrównoważonej Turystyki UNESCO oraz narzędziami niezbędnymi do zachowania dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego o wyjątkowej uniwersalnej wartości. Ten program wirtualnego szkolenia będzie opierał się na tych doświadczeniach poprzez ponowne zjednoczenie władz światowego dziedzictwa i turystyki z krajów uczestniczących w celu wspólnej pracy, aby dowiedzieć się, jak lepiej zarządzać zrównoważoną turystyką, jak odzyskać siły i przygotować się na powrót turystyki w dobie COVID-19, oraz opracowanie serii tras transgranicznych, które są udostępniane na platformie zrównoważonej turystyki UNESCO – World Heritage Journeys.

 

Jako specjalistyczna firma konsultingowa i marketingowa zajmująca się zrównoważoną turystyką, zawsze naszą misją jest zapewnienie, że zrównoważony rozwój leży u podstaw wszystkiego, co robimy. Musimy działać na rzecz ochrony zasobów kulturowych i naturalnych w procesie rozwoju, który prowadzi do długoterminowego sukcesu destynacji. Budowanie zrównoważonego środowiska turystycznego, wzmacnianie pozycji społeczności lokalnych oraz zachowanie wartości kulturowych i dziedzictwa zwiększa zrozumienie i współpracę między zainteresowanymi stronami z różnych sektorów. Współpracując z lokalnymi społecznościami, możemy pomóc większej liczbie destynacji uświadomić sobie, w jaki sposób turystyka może chronić dziedzictwo kulturowe i pielęgnować naszą wspólną historię miejsca.

Ten blog został napisany przez Gabby Whittaker, Kevina Lewickiego i Kuanlin Lu w lipcu 2021 r.